uczę oczy moje,

aby aportowały światło

lubię być wtedy obojętny

na to co znoszą pod nogi

dotykam tylko to, co nie spadło z nieba,

tylko to, co jest ciemne na zewnątrz

i wtedy zbrodnia na cieniu

przez oskórowanie

nie robi nikomu krzywdy

to cieszy mnie niezmiernie,

że widzę obrany z patrzenia 

 jak wygląda wnętrze,

widzę co się w środku zmienia

obrzydliwe przeświadczenie podpowiada,

że będę jadł na ślepo:

te resztki wspomnień zagotowane w głowie,

że będę uczył oczy jeszcze kąsania na oślep,

że wszystko stanie się jasne,

dopiero wtedy kiedy zapomnę

kiedy zgasnę