wyludnimy ulice

i jak ty nas znajdziesz

morze

ktoś przesunie brzegi

w sztywne fale słońca

i nie będziemy widzieli gdzie koniec

zostanie gorzki piołun młodego księżyca

ostry,

co przecina na wskroś

usta tych, którzy przestali się uśmiechać

i w tym kolorze…

w takim, w którym grzebie się światło dnia,

wyrobiona w rękach glina spojrzeń,

jak popielnica do gaszenia wspomnień

tam dobijasz się morze

do skórzanych westchnień,

do szklanych zadrapań oczu,

do krwistych wylewów o smaku malin

dobijasz się myślą, że może smolisty gniew burzy

zasypie plażę ciałami,

tych którzy przed chwilą chodzili po wodzie