nakłada się cienką warstwą żeby pył łez nie rozdrabniał widoku wcierasz palcami do czaszki i świeci, zamkniesz powieki i zaczyna pachnieć a tu wokół zepsute krajobrazy naprawia południowe słońce, dba o skórę z taką lekkością, wchłania się tak łatwo a ja taki niesmaczny, tyle we mnie kości, niepełny, niesprawny bo źle widzę… Czytaj dalej
w pacierzach masz ciemne włosy, pewnie od nadmiernego przekładania różańca loków między palcami może od słów podatnych na krzyżowanie od porównania do ciała, które nie smakuje bo nie ma w sobie soli potu może od znaku pokoju, który tak łatwo wymalować w złość w tle znika cała chmura myśli złożona w kroplę zimna … Czytaj dalej
Nie chcę już tego słuchu, który mi donosi jak w drugą stronę zakręcają się słoje drzew. Jak trzaski fałszywych zdań rąbane na migi idą w ogień. Taka była potrzeba, aby pod naporem grud zimna połamać sobie palce, teraz kości wywrócone na lewą stronę nie zbudują gestu: amen. Huczą przeciągi, w których tulą się do siebie… Czytaj dalej
Ulicę Puławską wypełnił śnieg i padał nadal. Chodniki przypominały wąskie górskie ścieżki, samochody wielkie zaspy, a wystające kikuty drzew pozostałości po niszczycielskiej lawinie. Magda trzymając kołnierz, z pochyloną głową starała się przejść na druga stronę ulicy i schować się bezpiecznie w wejściu kamienicy. Pomyślała, że z wielką przyjemnością zacznie oddychać ciepłym powietrzem klatki schodowej, że nie… Czytaj dalej
dajesz mi taki spokój, że aż mnie męczy… regulowanie szpary serca tym co dotykam fragmenty co nie mają blizn szycia, co im się wydaje, że są niepotrzebne bo jeden kawałek skóry powinien wystarczyć na dwoje jasno komunikujesz: ja ślepnę, bo gasisz mnie każdym słowem, ja na siebie donoszę twoim ustom, że jestem wiecznym głodem… Czytaj dalej
Najbardziej dramatyczną rzeczą w życiu Magdy była świadomość tego, że coś ją ominęło. Przeszło obok, nawet się o nią nie otarło i już nie wróci. Nie tylko uciechy, gry i zabawy, ale również niezliczone, niemierzalne drobiny odpowiedzialne za cud przemijania. Przekonana o swojej przegranej nie starała się wyciągać wniosków, a wręcz przeciwnie, gdzieś w głębi… Czytaj dalej
Rzecz powstała trochę z nudów, trochę z potrzeby samorealizacji jak również zamknięcia pewnego typu przemyśleń. Bo to już nie wypada starszemu panu pisać o niektórych sprawach Sam proces projektowania był dla mnie bardzo wciągający. Oprócz swoich tekstów wykorzystałem zdjęcia, które zrobiłem podczas wycieczek po Podlasiu i nie tylko. Szczególnie utkwiły mi dwa: zdjęcie koziołka oraz… Czytaj dalej
Pewnie z racji wyrzutów sumienia mogę powiedzieć, że najadam się po kryjomu. Chowam pod językiem pastylki jej potu i słone przekładam z policzka do policzka bardzo powoli. Całymi dniami udaję, że nie mam nic do powiedzenia, żeby nie tracić jej smaku. Oplątanie linią jej ciała pozostawia ślady na moich ramionach, a jednorodna czerwień nasyca skórę… Czytaj dalej
Rzadko bywało, że Maniek szczerze opowiadał o swoim życiu. O wódce, kobietach, pracy jak najbardziej, ale o tym jak spędza wolny czas lub dlaczego ubrał się w czerwony podkoszulek córki z napisem Wampiriada 2015 to raczej nigdy. Aż pewnego wieczoru napiliśmy się wódki. Maniek jest facetem, który wg mnie nie okazuje żadnych uczuć. Ma przyklejony… Czytaj dalej
W Czarnej Białostockiej wieże cerkwi przypominały mi rozpalające się ognisko. Złoty dach zabierał całą uwagę, ale oddawał ją po chwili i patrzyłem swobodnie na skosy i łuki białych ścian. Ten kontrast wywołał we mnie uczucie zmieszania. W dzielnicy Busztel gdzie znajduje się cerkiew niewielkie domy zostały przystosowane do powolnego starzenia się dzięki plastikowemu sidingowi i… Czytaj dalej