przez niedomknięte żaluzje dociera światło w jasnych pasach tnie w równe plastry stopy zawinięte w sen rozłupanemu w ten sposób wypada zamknąć oczy, żeby nie patrzeć przez piekący kryształ potu to cholernie boli kiedy echo słońca powtarza cięcia napuchniętym ciepłem szyby niby to żaden wysiłek leżeć w koleinie łóżka niby to… Czytaj dalej
pozostał tylko nowotwór niedopowiedzeń, czarna gruda trudna do przełknięcia nie przewidziałem zaburzeń układów współczulnych, chichotów poutykanych w klawiaturę ile w tym było niepozorności, symulowanych spotkań opartych na słowie: może załamanie, gdzie odrywa się czasowniki z przemieszczeniem w inne zdania i na prześwietleniu widać jak niewiele trzeba żeby oddzielić siebie od kości,… Czytaj dalej
nawet nagość nieba nie zgęstnieje teraz, nawet się nie splącze z łąką zimnym deszczem, nawet wstęga drogi opętana pyłem nie wzniesie się wyżej niż mam teraz usta jakiż łatwy to łup dla pustyń, zakopane w piachu trupy pocałunków, nieruchome fałdy mięśni pozbawione śliny co pękają nawet wtedy kiedy nic nie mówisz ileż bym dał… Czytaj dalej
pan tutaj nie leży, proszę pana tu się chowa nie takie ciała a pan mi tu się tak… bezpańsko rozkłada, że idzie kości policzyć, że idzie w dziurę brzucha włożyć szmatę nocy, żeby się pan wypchał tym swoim spokojem tu przynosi się słowa lekko nadużyte, żeby ich doszczętnie nie zniszczyć, a pan mi tu… Czytaj dalej
Maryśka była moją znajomą z lat młodości. Uciekała z rodzinnego miasta zostawiając za sobą bezpieczne, prowincjonalne życie. Nie mam zielonego pojęcia co robiła przez ostatnie piętnaście lat, w sumie to mało mnie to obchodziło. Odnalazła mnie, zadzwoniła i koniecznie chciała się spotkać. Wróciła jako zupełnie inna kobieta, ja też byłem już zupełnie kimś innym. Przyjeżdżała po… Czytaj dalej
mieszkać tu to tak jakby wynająć sobie nieswój czas nie moja firana włazi do łóżka, a jej koronkowe, puste źrenice przyglądają się jak czytam nie moje ściany gniotą przed sobą gromady cieni tak mocno, że zamieniają je w tłustą plamę nocy da się tylko mnożyć milczenie, przez kąty, linie, piony i poziomy… Czytaj dalej
Żeby nie kierunkowskazy, których jest tu pełno, podejrzewam, że wszystkie tutejsze drogi łączyłyby się w jednym miejscu. Wielkie asfaltowe lodowisko, z którego wylewa się droga na Banicę. Podróżując z przyklejoną głową do szyby zdaję sobie sprawę z tego, że ten który ma zaznać czegoś po raz pierwszy, nie powinien się spieszyć. Nie powinien wyobrażać sobie… Czytaj dalej
Pewna kobieta zbierała suche trawy. Potem je opłakiwała, a im odrastały pęki głów i znów stawały się piękne. Czasami przynosiła do domu kamienie z rzeki, które wkładała do serca. Te odpływały do jej stóp i tylko wtedy umiała chodzić na palcach po domu. Kiedyś założyła sukienkę, która zmokła na deszczu. Wtedy wyglądała na szczęśliwą, ale w końcu… Czytaj dalej
brakuje pokory tym co młodzieńczą butą w gniew się zamieniają za to jest rozwaga, która drabiniastym wozem wraca pod kościoły i jeszcze dzień jest złoty wypełniony mrozem co wyostrza zmysły wychodzącym w pole wydobyci ze snów nie umieją inaczej tylko pracują w nocnej jeszcze ziemi zimnymi rękami
Czasami łapię się na tym, że idąc rano do kuchni bezwiednie zakładam jej kapcie. Szuram nimi po podłodze i nawet nie zauważam, że są za małe. Przyzwyczajam się do różowego koloru szybciej niż do jakiekolwiek innego. Gdy otwieram drzwi listonoszowi, nie mogę się nadziwić, że facet w różowych, damskich kapciach nie wywołuje niekontrolowanego, szyderczego uśmiechu,… Czytaj dalej