celują do siebie z miłości, z palców wskazujących na szczerbinkę wyznań   BAM…   słyszysz, tylko ty i ja BAM…   kula srebrnych ust wycelowana w głowę, otwór wylotowy, przez który widać mokradła pościeli, mgłę oddechów, świt poklejonej skóry, idealna pora na pojedynek ciał, na huk ołowianych krzyków   to ja sekundant, tych dwojga, to ja… Czytaj dalej →

turlam się po tobie bez sensu, wymachuję rękami jak pajac, wyskakuję z twoich ust tylko po to, żeby zapoznać się z teorią spadania   teraz między nami jest jedno prawo: to co mnie przyciąga ciebie odpycha zimnymi biegunami, to taka antygrawitacja niebieskich ciał   skoki tektoniczne wykonuje się wolno i raczej wolałbym pozostać w bezruchu,… Czytaj dalej →

nic tak nie zbiera ofiar jak pierwszy śnieg, nikt jak on, nie zostawia swojej krwi w pustych do tej pory żyłach miasta,   widocznie kiedy wypada z okien nocy nie liczy się z rozbiciem o ziemię, wiruje ślepo, w światła lamp, które wskazują kierunek upadku,   zimowe samobójstwo drobin chłodu, masowy zgon bieli, na oczach… Czytaj dalej →

przypadkowo wysypały mi się litery z książki, i nie mam co czytać, został tylko podręcznik z anatomii, schowany między bajkami, za siedmioma górami, za siedmioma rzekami… i tak sobie myślę, że.. sztuczne, bajkowe serce pompuje oszukaną krew, bo za tyloma górami i rzekami muszą ją podrabiać w miedzianej aparaturze, skraplać do słoików i rozlewać w… Czytaj dalej →

– Jesteś prawdziwą suką, wiesz… – Takie miłe słowa z rana. Czym sobie zasłużyłam… – Bo pozwalasz mi odchodzić. – Nigdy nie mówiłeś, że chcesz zostać. Ja nie będę namawiała, ale wiesz co? Sztuczka taka – znów jesteś. – Nie możesz mi normalnie powiedzieć wypierdalaj albo zostań. – Mogę, ale po co? – Właśnie w… Czytaj dalej →