nie mam pojęcia po co to robimy:

łączymy serca

przewodami niedokończonych zdań,

żeby wywołać ożywiające wstrząsy 

wszczepiamy bajpasy z czułych słówek,

do innego organizmu,

które wcale się nie przyjmują

dbamy o transporty krwi, która ma przemycać

odrobiny tego co najważniejsze,

a staje się niebezpieczna,

bo rozrzedzona domysłami wywołuje

zator, paraliż i niedowład ust

po jaką cholerę wplątujemy w siebie

ciała obce, które do nas nie pasują

te protezy co udają, że razem z nami idą,

te tykające rozruszniki serca,

które czerpią energię z wybuchów euforii

te zimne dłonie, które grzebią głęboko

tylko po to, żeby się ogrzać

nie mam pojęcia po co robimy to sobie

pokryci elektrycznością

chwilę po kolejnym spięciu

świecimy pustkami

dla K